Geçtiğimiz hafta Çarşamba ve Perşembe günü ufak ağrılar sancılarla geçti 2 gün yatıp dinlendim ve tam da iyileştim Cuma işe gidebilirim derken Cuma gecesi sıklaşan sancılarla sabahı ettim. Sakince doktorun uyanmasını bekleyip aradım. Hocam galiba üşüttüm ağrım var dedim. Doktorum da önce ağrıyı tarif ettirdi, sonra 10 dkdan sık mı diye sordu ki sancılar 30 sn de bir geliyordu:) ısrarla hazırlan hastanede buluşuyoruz diyince korkudan tutturdum hastaneye gidemem hiç bir şey hazır değil muayenehanede buluşalım diye:)) O an korkudan ne yaptığımın bile farkında değildim tabi. Bir de ben hala yok bu başka bişey sancısı diye inat ederken yola çıkıldı doktora gidene kadar korkudan sancılar azaldı. Neyseki doktorum çok deneyimli. Kasılmaları kesen ilaç verdi. O an en büyük kaygım 1,5 kg olan bir bebeği nasıl doğururumdu...
Bu arada böbrekler kum dökmeye devam ediyor. Yüzme, yürüyüş yasaklandı 1 hafta.
Neyse bu defa da atlattık:)) Şimdiden itişmeye başladık, Sağ tarafıma yatsam hemen içeriden tık tık diye uyarı dirsekleri geliyor ben de söylene söylene öbür tarafa dönüyorum:) bazen dönmeyip biraz da sen dayan demek istiyorum ama henüz hiç kıyamadım:)
O korkuyla hemen doğum çantası hazırlanmaya başlandı, ne gerekli ne gereksiz hiç bilmiyorum ama kendimce bazı şeyleri değiştiriyorum. Anane geceliklerinden, korkunç emzirme sutyenlerinden kaçabildiğim kadar kaçmak istiyorum.
bu fotoğraf 1,5 ay öncesine ait henüz erken doğum kaygısı yokken...
5 yorum:
ayy canım yaa, umarım sağlıkla ve zamanında güzel bir doğum olur hayırlısıyla:))
bak sen yaramazın yaptıklarına... uslu dur bakiim.. üzme anneyi..
Ne kadar şeker bir fotoğraftır bu =)
Biz hazırız sen merak etme:)))) sen "aa" adesen koşacağız neredeyse "doğuruyor yetişin" diyerekten:P
Şaka bir yana kızımız beklesin vakitlice gelsin kendimizi Ekim'e hazırladık söyle O'na annesi:)
Çok teşekkür ederim arkadaşlar:) Neyseki canım arkadaşlarım benden daha hazırlıklılar.
Yorum Gönder